Torbiele kości

Jako typowy przykład nienowotworowych zmian kości podać można torbiel samotną kości oraz torbiel tętniakowatą kości. Objawy kliniczne tego rodzaju zmian guzopodobnych, a w szczególności obrazy radiologiczne, niezwykle przypominają zmiany nowotworowe. Z tego względu bardzo istotne jest przeprowadzenie diagnostyki wykluczającej obecność procesu nowotworowego, przede wszystkim złośliwego. W większości przypadków są one diagnozowane przy okazji wykonywanych zdjęć RTG, na przykład po przebytych złamaniach samoistnych lub urazach niskoenergetycznych.

Torbiel samotna kości

Najczęściej rozpoznawaną zmianą jest torbiel samotna kości. Jest to nienowotworowa zmiana łagodna, która wykrywana jest najczęściej u dzieci i młodzieży (od 1 do 20 roku życia). Torbiel samotna kości lokalizuje się przede wszystkim w trzonach kości ramiennych. Często pierwszym symptomem jest złamanie patologiczne kości, ponieważ sama torbiel długo nie powoduje żadnych dolegliwości bólowych. Zwykle postępowanie diagnostyczno-lecznicze polega na leczeniu zachowawczym złamania patologicznego. W miejscu torbieli podaje się sterydy. W przypadku gdy proces gojenia nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami, zalecane jest operacyjne oczyszczenie torbieli i wypełnienie jej przeszczepami kostnymi lub preparatem kościozastępczym. U dzieci małych, szybko rosnących, proces leczenia należy wdrożyć gdy torbiel oddali się od chrząstki nasadowej kości.

Torbiel tętniakowata kości

Torbiel tętniakowata kości diagnozowana jest znacznie rzadziej aniżeli torbiel samotna. Zmiana torbielowata w tkance kostnej nie posiada wyściółki i jest wypełniona krwią, złogami hemosyderyny oraz przegrodami z tkanki łącznej. Wykrywana jest najczęściej u dzieci oraz młodzieży (u osób w wieku od 1 do 30 roku życia). Zaliczana jest do grupy nowotworów z rodzaju guza olbrzymiokomórkowego. Lokuje się przede wszystkim w nasadach oraz przy nasadach kości długich, a także w obrębie kręgosłupa. Przekracza chrząstkę wzrostową, czym różni się od torbieli samotnej. Postępowanie diagnostyczno-lecznicze oparte jest na leczeniu operacyjnym. Z uwagi na fakt, iż torbiel tętniakowata jest niezwykle bogato unaczyniona, leczenie metodą operacyjną jest bardzo trudne. Aby zapobiec wystąpieniu dużego krwawienia w trakcie operacji konieczne jest użycie opaski uciskowej. Leczenie polega na dokładnym wyłyżeczkowaniu torbieli i rekonstrukcji ubytku przeszczepami kości gąbczastej. Zaniechanie leczenia torbieli tętniakowatej może doprowadzić do destrukcji kości i złamań patologicznych.

Leczenie torbieli kości w klinice ST Medical w Szczecinie

W przypadku konieczności leczenia torbieli kości serdecznie zapraszamy do konsultacji z naszymi specjalistami ortopedami. Szczegółowe informacje dostępne są na podstronie Ortopedia.