Kręgozmyk (spondylolisthesis) jest chorobą polegającą na przesunięciu do przodu kręgu znajdującego się powyżej (razem z całym kręgosłupem) względem kręgu umiejscowionego niżej.
Przyczyny kręgozmyku
Zwykle przyczyną kręgozmyku jest uszkodzenie łuku kręgu ewentualnie wyrostków stawowych. Zazwyczaj uszkodzenie mechanizmu blokującego (wyrostków stawowych) segmentu ruchowego (przyległych do siebie kręgów) pojawia się przez nieprawidłowe ich wykształcenie (kręgozmyk dysplastyczny), fragmentację ciągłości elementów kostnych czy też ich wydłużenia w trakcie trwania procesu gojenia uszkodzenia (kręgozmyk ciśnieniowy, jatrogenny, urazowy, patologiczny), zmiany zwyrodnieniowe stawów międzykręgowych (kręgozmyk zwyrodnieniowy). Najczęściej kręgozmyk pojawia się u chorych w dwóch grupach wiekowych. Pierwszą z nich są to pacjenci młodsi, około 30-40 roku życia i dotyczy najczęściej segmentu L5/S1. U nich kręgozmyk pojawia się na bazie kręgoszczeliny, która może być następstwem obciążeń biologicznych. Drugą grupę tworzą pacjenci starsi, w wieku mniej więcej 60-70 lat. W tym przypadku kręgozmyk jest wynikiem chorób zwyrodnieniowych i dotyczy w większości przypadków segmentu L4/L5.
Objawy kręgozmyku
Do typowych objawów chorobowych zaliczyć można przede wszystkim ból o charakterze miejscowym, korzeniowym, ale najczęściej mieszany, pojawiający się po jednej stronie ciała, obustronnie ewentualnie naprzemiennie. Może również występować ból miejscowy, potęgowany w trakcie poruszania się lub zmiany pozycji. Innymi objawami są także drętwienie i parestazje w obrębie kończyn dolnych wraz z osłabieniem siły mięśniowej oraz napięcie mięśniowe o dużym natężeniu w części lędźwiowej kręgosłupa będące przyczyną ograniczenia ruchomości. W przypadku kręgozmyku dysplastycznego pojawia się progresywna deformacja kręgosłupa.
Leczenie kręgozmyku
Właściwe rozpoznanie choroby stawowi kluczowy element leczenia. Kręgozmyk niejednokrotnie błędnie rozpoznawany jest jako tyłozmyk, retrospondylolisteza czy też spondylioza. W leczeniu nieoperacyjnym kręgozmyku, uwarunkowanym stanem klinicznym w chwili rozpoznania choroby na podstawie takich objawów jak bóle, postęp ześlizgu czy status neurologiczny, wskazane jest zastosowanie leków przeciwbólowych oraz przeciwzapalnych. Zaleca się również ćwiczenia wzmacniające mięśnie przykręgowe oraz ćwiczenia rozciągające mięśnie kulszowo-goleniowe, blokady korzeni nerwowych. Pomocne może okazać się także, ale wyłącznie okresowo, leczenie przy wykorzystaniu gorsetu. Natomiast w sytuacji, gdy rehabilitacja nie przynosi spodziewanych efektów, pojawiają się wskazania do leczenia operacyjnego. Należą do nich przede wszystkim: utrzymujący się ból o dużym nasileniu źle tolerowany przez pacjenta, stale nasilające się objawy neurologiczne, kifoza lędźwiowa, chromanie neurogenne.
Leczenie kręgozmyku w klinice ST Medical w Szczecinie
W przypadku problemów z kręgosłupem serdecznie zapraszamy do wizyty u przyjmujących w naszej klinice ortopedów. Szczegółowe informacje dostępne są na podstronie Ortopedia.
