Achondroplazja (karłowatość krótkokończynowa)
25 lipca 2022
Złamania kości
15 sierpnia 2022
Termin terapia zajęciowa (ang. occupational therapy) wynika z połączenia słów „zajęcie” (ang. occupation) oraz „leczenie” (gr. therapeia), co oznacza wspomagającą formę terapii, jak też rehabilitacji z wykorzystaniem zajęć interdyscyplinarnych.
Terapia zajęciowa
Pojęcie „zajęcie” jest niełatwe do jednoznacznego zdefiniowania albowiem jest terminem złożonym, o wielu aspektach. „Zajęcia” to działania przeprowadzane przez ludzi z reguły każdego dnia, mające związek z obsługą swojej osoby, kształceniem się, pracą zawodową, pracami domowymi, ale również różnego typu czynnościami wypełniającymi na przykład czas wolny, jednakże do miana „terapii zajęciowej” są w stanie pretendować jedynie zajęcia mające na celu aspekty lecznicze. Mając na uwadze czynnik funkcjonalny, terapia zajęciowa stanowi niezwykle ważny element rehabilitacji medycznej, zawodowej oraz społecznej. Z uwagi na fakt, iż z terapii zajęciowej korzysta się w trakcie kuracji osób dotkniętym kalectwem i różnego typu ułomnościami, jak również stanowi ona bardzo ważny element procesu rehabilitacji, osoby zajmujące się prowadzeniem tego typu zajęć (terapeuci zajęciowi) muszą posiadać zasób wiadomości stosowny do ogółu zagadnień. Poprzez terapię zajęciową pacjenci z tak zwanych grup wykluczonych, czyli osoby dotknięte niepełnosprawnościami umysłowymi, fizycznymi, problemami natury psychicznej, zarówno dzieci jak i pacjenci w podeszłym wieku, mają szansę na stymulację i uaktywnienie do działania. Szczególnie ważne jest właściwe wpisanie terapii zajęciowej w całokształt działań rehabilitacyjnych, w głównej mierze w program usprawniania chorego.
Rodzaje terapii
W zależności od przebiegu terapii zajęciowej wyodrębnić można trzy jej odmiany. Jako pierwszą wyróżnić można terapię opartą na pracy w grupie (socjoterapię); kolejnym rodzajem jest ergoterapia, która łączy ze sobą zajęcia związane z różnym rodzajem aktywności – pracy oraz rekreacji. Trzecim rodzajem terapii zajęciowej bazującej na aktywizacji pacjenta poprzez działania artystyczne (zarówno przez tworzenie, jak też przez bezpośredni kontakt ze sztuką) jest arteterapia. W celu wsparcia działań terapii zajęciowej wprowadzane są również zajęcia dodatkowe, mające odprężający charakter (relaksacyjne), które bazują przede wszystkim na aromaterapii, medytacji czy masażach. Indywidualnie dobrane rodzaje oraz techniki terapii zajęciowej umożliwiają choremu ogólny rozwój w różnych obszarach życia.
Rehabilitacja w klinice ST Medical w Szczecinie
W przypadku konieczności przeprowadzenia rehabilitacji serdecznie zapraszamy na konsultacje u przyjmujących w naszej klinice fizjoterapeutów. Szczegółowe informacje dostępne są na podstronie Rehabilitacja.
