Endoprotezoplastyka stawu kolanowego

Dodano: 28 mar 2023

Endoprotezoplastyka (aloplastyka, endoplastyka) stawu to, upraszczając, zabieg chirurgiczny w trakcie którego dochodzi do wymiany zniszczonych naturalnych powierzchni stawowych na sztuczne. Postępowanie tego rodzaju uważane jest za jedną z najskuteczniejszych metod leczenia w medycynie, biorąc pod uwagę wpływ na sposób funkcjonowania pacjenta. Należy również do grupy najczęściej przeprowadzanych operacji w ortopedii dorosłych.

Zastosowanie endoprotezoplastyki

W większości przypadków endoprotezolastyka dotyczy stawu biodrowego, na drugim miejscu plasuje się staw kolanowy. Rzadko natomiast wykonywana jest wymiana stawu ramiennego, skokowo-goleniowego czy łokciowego. Endoprotezoplastyka jest zabiegiem operacyjnym nieodwracalnym, najczęściej przeprowadzanym u pacjentów w zaawansowanym stadium choroby, gdy inne metody leczenia nie przynoszą rezultatu. Procedurę operacyjną tego typu zwykle wykorzystuje się u osób starszych, u młodszych pacjentów pierwszeństwo mają metody leczenia z zachowaniem stawu (kapoplastyka, endoproteza połowicza, endoproteza krótkotrzpieniowa).

Objawy predystynujące pacjenta do endoprotezoplastyki

Do charakterystycznych objawów choroby pozwalających na kwalifikację do zabiegu edoprotezoplastki zaliczyć można w szczególności chorobę zwyrodnieniową stawów, choroby o podłożu zapalnym (reumatyczne – RZS, ZZSK), jałowe martwice kości w obrębie powierzchni stawowych, choroby nowotworowe narządu ruchu, zniekształcenia pourazowe.

Endoproteza stawu kolanowego

Endoprotezoplastyka w przypadku stawu kolanowego jest jedyną skuteczną metodą leczenia operacyjnego zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych. Endoproteza stawu kolanowego składa się z komponentu udowego i piszczelowego z polietylenową wkładką. W zależności od tego jak rozległa jest zmiana oraz gdzie jest umiejscowiona wykorzystywane są endoprotezy częściowe (jednoprzedziałowe) lub całkowite. Z uwagi na konstrukcję oraz bezwzględną potrzebę odtworzenia funkcji stawu kolanowego endoprotezy dzielą się na niezwiązane, półzwiązane oraz związane. Typ zaimplementowanej endoprotezy wynika z wielkości uszkodzeń powierzchni stawowych, defektów kostnych, jak również układu więzadłowego. Natomiast w zależności od sposobu mocowania i połączenia z kością wyróżnić można protezy cementowe, bezcementowe oraz hybrydowe.

Implantacja endoprotezy kolanowej

Zabieg implantacji protezy kolanowej, nawet przeprowadzony we właściwy sposób, obarczony jest, jak każda operacja, ryzykiem wystąpienia powikłań. Wśród nich wymienić należy zaburzenia gojenia rany, uczulenie na metale, zmniejszenie ruchomości stawu (przykurcze), złamania okołoprotezowe, zakrzepicę żylną itp. Po przebytym zabiegu wszczepienia sztucznego stawu kolanowego niezwykle istotna jest rehabilitacja przeprowadzana w odpowiedni sposób w celu odzyskania sprawności fizycznej. Najczęściej wykorzystywane metody fizjoterapeutyczne to techniki terapii manualnej stawów obwodowych, przeciwobrzękowe, wzmacnianie mięśni itp.