Arthroskopie des Schultergelenks

Staw barkowy (ramienny) zbudowany jest ze stawów: ramienno-łopatkowego, mostkowo-obojczykowego, łopatkowo-żebrowego oraz barkowo-obojczykowego.

Ta złożona budowa pozwala na duży zakres ruchu kończyny górnej, ale może też być źródłem dolegliwości bólowych.

Zabiegiem, który może być wykorzystywany w celach zarówno diagnostycznych, jak i leczniczych, jest artroskopia stawu barkowego.

Jak wygląda artroskopia stawu barkowego?

Przed zabiegiem stosowane jest znieczulenie przewodowe, które znosi czucie w całej kończynie górnej. Pacjent jest przytomny w trakcie zabiegu, a sama procedura jest bezbólowa.

Przez niewielkie nacięcia do stawu wprowadzane są: kamera oraz narzędzia chirurgiczne.

Operator wykonuje diagnostykę, a gdy niezbędna jest interwencja chirurgiczna, może już podczas tego samego zabiegu wdrożyć leczenie.

Kiedy wykonywana jest artroskopia stawu barkowego?

Artroskopia wykonywana jest po zaleceniu lekarza z wcześniejszą nieinwazyjną diagnostyką obrazową.

Zabieg wykonywany jest w przypadku zmian zwyrodnieniowych i pourazowych chrząstek stawowych. Pozwala także na usunięcie nieprawidłowości w obrębie tkanki łącznej stawów oraz przyczepów mięśni.

Rehabilitacja po artroskopii stawu barkowego.

Rehabilitacja ustalana jest dla każdego pacjenta indywidualnie, w zależności od zmian w stawie barkowym oraz przebiegu zabiegu.

Stałym elementem jest ograniczony ruch w stawie w pierwszej dobie i konsultacja z fizjoterapeutą.

Odpowiednio dobrane ćwiczenia zaczynają się od pierwszej doby po zabiegu, a ich celem jest jak najszybszy powrót do sprawności oraz minimalizowanie powikłań po interwencji.