Guz olbrzymiokomórkowy

Nowotwory łagodne oraz zmiany guzopodobne kości dają o sobie znać w szczególności u pacjentów bardzo młodych i młodych. Przetrwałe guzy diagnozowane są u osób dorosłych. Niektóre z nich, rosnąc przez wiele lat, mogą ulec przemianie na złośliwe. Ogólnie rzecz ujmując, nowotwory łagodne nie dają charakterystycznych symptomów. Ich przeważająca część nie powoduje dolegliwości bólowych, ani nie wyczuwa się pogrubienia.

Wsytępowanie guza olbrzymiokomórkowego

Przykładem łagodnego nowotworu kości jest guz olbrzymiokomórkowy (tumor gigantocellularis, osteoclastoma). Swoją nazwę zawdzięcza widocznym w obrazach histologicznym komórkom olbrzymim będącym wielojądrzastymi syncytiami osteoklastycznymi. Guz olbrzymiokomórkowy jest nowotworem łagodnym, jednakże może przyjmować postać złośliwą, a nawet dawać przerzuty. Na przestrzeni lat może przybrać postać kostniakomięsaka. Nowotwór ten w większości przypadków diagnozowany jest u pacjentów między 20 a 40 rokiem życia. Dwa razy częściej u mężczyzn aniżeli u kobiet. Zwykle umiejscawia się w dalszej nasadzie kości udowej, bliższej piszczeli, jak też w kości ramiennej. Tworzące się zmiany lityczne posiadają na ogół wielokomorowy charakter, przez co ryzyko wystąpienia złamań patologicznych jest zwiększone.

Diagnoza guza olbrzymiokomórkowego

Na podstawie warunków powstania guza wyodrębnić można: pierwotny guz olbrzymiokomórkowy (pierwotny rozrost guza) oraz wtórny złośliwy guz olbrzymiokomórkowy (proces złośliwy w miejscu, w którym uprzednio znajdował się guz). Obecność guza olbrzymiokomórkowego w obrazie klinicznym manifestowana jest narastającym bólem, obrzękiem sąsiadującego stawu oraz ograniczeniem jego ruchomości. Natomiast złamanie patologiczne nie często stanowi pierwszy objaw choroby. Najważniejszymi badaniami umożliwiającym rozpoznanie guza są: RTG, magnetyczny rezonans jądrowy, tomografia komputerowa, badanie cytopatologiczne materiału uzyskanego przy użyciu biopsji cienkoigłowej.

Leczenie guza olbrzymiokomórkowego

Leczenie guza olbrzymiokomórkowego uzależnione jest od stopnia zaawansowania choroby. Guzy nieoperacyjne leczy się przy użyciu promieni (radioterapia). Leczenie operacyjne polega na wycięciu guza (resekcja chirurgiczna), starannym oczyszczeniu ścian powstałej jamy i wypełnieniu ubytku kości przeszczepami lub też cementem kostnym. W przypadku nawrotów (zwykle do 2 lat po operacji) lub zmian niszczących rozlegle staw niezbędna jest radykalna resekcja z rekonstrukcją protezą resekcyjną.

Leczenie guza olbrzymiokomórkowego w klinice ST Medical w Szczecinie

W przypadku konieczności leczenia guza olbrzymiokomórkowego serdecznie zapraszamy na konsultacje do przyjmujących w naszej klinice chirurgów. Szczegółowe informacje dostępne są na podstronie Chirurgia.