Choroba Blounta

Choroba Blounta znana jest również pod nazwą piszczel szpotawa. Jest to schorzenie rozwojowe. Charakteryzuje się patologicznym (szpotawym) ustawieniem kości piszczelowej. Należy do grupy jałowych martwic kości charakteryzujących się ograniczonym zanikiem tkanki kostnej i w pewnym stopniu chrząstki.

Rodzaje choroby Blounta

Chorobę Blounta podzielić można na dwa rodzaje. Dotyczą one w głównej mierze chłopców. Pierwszy z nich to dziecięcy (obustronny) i dotyczy głównie dzieci małych do trzeciego roku życia. Najczęściej obejmuje obie kończyny. Drugi zaś rodzaj choroby pojawia się u dzieci starszych między 12 a 14 rokiem życia. Określany jest mianem późnego (młodzieńczego). Zwykle dotyczy jednej kończyny i przybiera cięższy przebieg, a rokowania w tym przypadku są mniej optymistyczne.

Przyczyny choroby Blounta

Schorzenie to nie jest diagnozowane u niemowląt. Bardziej popularne jest u dzieci otyłych i u wcześnie rozpoczynających chodzenie. Etiologia zaburzenia u dzieci wzrostu kłykcia przyśrodkowego głowy kości piszczelowej nie jest do końca poznana. Pojawiają się hipotezy, że czynnikiem jej powstania mogą być różnego rodzaju dysfunkcje naczyń odżywczych, nieprawidłowości enzymatyczne ewentualnie czynnik urazowy. Na dzień dzisiejszy najbardziej prawdopodobna jest etiologia wieloczynnikowa.

Diagnostyka choroby Blounta

Diagnostyka choroby Blounta sprowadza się przede wszystkim do przeprowadzenia dokładnego oraz obszernego wywiadu, oględzin małego pacjenta jak również wykonania badań obrazowych (zdjęcia RTG), które umożliwiają rozpoznanie zmian we wczesnej fazie choroby. Wskazane jest też przeprowadzenie badań laboratoryjnych (badanie poziomu wapnia i fosforanów w surowicy, fosfatazy alkalicznej, poziomu witaminy D3). Do głównych symptomów pojawiających się w chorobie Blounta u dzieci zaliczyć można pojawiające się dolegliwości bólowe w chorej kończynie, kłopoty z poruszaniem się (niechęć do używania chorej kończyny) itp.

Leczenie choroby Blounta

Postępowanie diagnostyczno-lecznicze w chorobie Blounta polega przede wszystkim na obserwacji w fazie początkowej (2–3 lata) oraz korekcji przy użyciu specjalistycznych ortez. W przypadkach postępujących (okres paru miesięcy), gdy brak jest poprawy, konieczne jest podjęcie leczenia operacyjnego. W przypadku starszych pacjentów ten rodzaj leczenia staje się podstawowym. Podczas leczenia operacyjnego wykonywana jest tak zwana osteotomia korekcyjna i wyrównanie długości kończyn. Prawidłowe leczenie operacyjne pozwala w sposób trwały usunąć objawy choroby.

Leczenie choroby Blounta w klinice ST Medical w Szczecinie

W przypadku podejrzenia wystąpienia piszczeli szpotawej serdecznie zapraszamy do wizyty u przyjmujących w naszej klinice ortopedów. Szczegółowe informacje dostępne są na podstronie Ortopedia.